Bugün bir haber okudum
Yerli araba üretimi tekrar gündeme geldi. Üzülüyorum; çoğunda olduğu gibi araba konusunda da gereksiz hal ve hareket içerisindeyiz. Gönül ister tabi ki bizde üretimde diğer dünya ülkeleri ile bu konuda rekabet edebilelim kendi ihtiyaçlarımızı karşılayabilelim. Fakat benim düşüncem gelişen çağ ile birlikte ihtiyaçlarımız da değişiyor dolayısı ile şuan ve gelecekte oluşabilecek ihtiyaçlar için harcamalıyız bütün enerjimizi. Örnek mi; Mesela Tarım, Hayvancılık, Eğitim, BioKimya, Genetik, Yazılım Enerji …. Şöyle bir seferberlik çıksa her yer tarım olsa her yerde hayvancılık olsa temel ihtiyacımız olan besin ve barınmayı sağlama alsak sonrada o sağlam kafalarla sağlam gelecekler inşa etsek. Bu yazdıklarımda olanlarda ve gerçekten teşvik edilenlerde var. Fakat bunu Bir kulubumuzun avrupada kupa almışcacısana sevinirken hissettiği kadar hissedecek halde olmalı, sadece otobüsü yakalayabilen insan hissettiği duyguda değil… 1769 da icad edilmiş ve günümüzde yaklaşık 1milyarın üzerinde kullanılan arabanın yapılmış olmasının hayatımıza reklamdan başka bir şey katacağını düşünmüyorum. Belkide ilk masum haline dönmeli insan sadece besin güvenlik ve barınma. Ona bile hasret kalmış durumdayız.